فعالیت فیزیکی تأثیر قابل توجهی بر ساختار خواب دارد، اما تا به حال این تأثیرات بیشتر در محیطهای آزمایشگاهی مورد بررسی قرار گرفته و تعمیمپذیری آنها به شرایط طبیعی و بازههای زمانی طولانیتر، همچنین اثرات روانشناختی آنها، کمتر ارزیابی شده است. پیشرفتهای اخیر در فناوریهای پوشیدنی این امکان را فراهم آورده که جزئیات دقیقی از خواب را خارج از آزمایشگاه و از جمله زمانبندی مراحل خاص خواب ثبت کنیم. در مطالعه حاضر، ما از فناوری فتوپلتیسموگرافی همراه با شتابسنجها و ارزیابیهای همراه با استفاده از تلفن هوشمند برای جمعآوری دادههای روزانه خواب، فعالیت فیزیکی، و خلقوخو در یک نمونه از ۸۲ نفر طی چند ماه استفاده کردیم. ما شاهد رابطه معکوس قوی بین رفتارهای کمتحرک و فعالیت فیزیکی و ساختار خواب بودیم: هم فعالیت فیزیکی شدت پایین و هم فعالیت فیزیکی متوسط تا شدید با افزایش خواب NREM و کاهش خواب REM و همچنین افزایش زمان لازم برای ورود به مرحله REM همراه بود، در حالی که سطوح بالاتر رفتار کمتحرک الگوی مخالف را نشان داد. کاهش نسبت REM/NREM و افزایش زمان لازم برای ورود به مرحله REM، به نوبه خود، با بهبود وضعیت سلامتی، از جمله افزایش انرژی، کاهش استرس و بهبود ادراکی از استراحت در خواب همراه بود. نتایج ما نشان میدهد که فعالیت فیزیکی و خواب در تغییرات خلقوخوی یک فرد سهم منحصربهفردی دارند، که نشان میدهد این اثرات حداقل تا حدودی مستقل از یکدیگر هستند.
در این مقاله از مجله نیچر با عنوان
اثرات فعالیت بدنی بر معماری خواب و خلق و خوی در محیط های طبیعی
، به بررسی این موضوع پرداخته شده است:
مقدمه مقاله ی فعالیت بدنی و خواب
فعالیت فیزیکی و خواب، دو هدف عمده سلامت عمومی هستند زیرا هر کدام از این رفتارها فواید بسیاری برای سلامت جسمانی، شناختی و روانی به همراه دارند. خواب کافی و فعالیت فیزیکی مناسب نشان دادهاند که خطر مرگ و میر ناشی از هر علت و همچنین خطر بیماریهای مزمن مانند فشار خون بالا، بیماریهای قلبی-عروقی، دیابت نوع دو و سرطان را کاهش میدهند. فواید فعالیت فیزیکی و خواب تنها به بهبود وضعیت سلامت جسمانی محدود نمیشود بلکه بر سلامت روان و عملکرد شناختی افراد نیز تاثیر میگذارد، به طور مثال یادگیری، حافظه و وضوح ذهنی را بهبود میبخشد. انجام منظم فعالیتهای فیزیکی با بهبود وضعیت روانی و افزایش خلق و خوی مثبت ارتباط دارد. از طرف دیگر، خواب ضعیف با اختلالات خلقی و تنظیم نامناسب احساسات مرتبط است و اغلب با اضطراب و افسردگی همراه است.
با وجود شواهد زیاد در مورد فواید سلامتی ناشی از فعالیت فیزیکی و خواب، مکانیزمها و مسیرهای دقیقی که این اثرات از طریق آنها رخ میدهند، هنوز نامشخص است. شواهد قوی وجود دارد که نشان میدهد فعالیت فیزیکی بر خواب تاثیر میگذارد، که این امر به نوبه خود نشان میدهد فعالیت فیزیکی و خواب میتوانند به طور همزمان بر سلامت و وضعیت روانی افراد تاثیر بگذارند. هدف اصلی، درک نحوه تاثیر فعالیت فیزیکی بر جنبههای خاص خواب و پیامدهای شناختی و عاطفی این تغییرات است. تحقیقات نشان میدهند که هم یک جلسه تمرینی و هم فعالیت فیزیکی مداوم در طول زمان، منجر به تغییرات در کمیت و کیفیت خواب میشوند. علاوه بر این، فعالیتهای فیزیکی با شدت متوسط تا زیاد و فعالیتهای فیزیکی با شدت کم با بهبود کیفیت خواب ارتباط دارند، در حالی که رفتارهای کمتحرک اثرات منفی بر کیفیت خواب دارند. علاوه بر این، خواب و فعالیت فیزیکی دارای یک رابطه دوسویه در کوتاهمدت و بلندمدت هستند.
تحقیقات آزمایشگاهی نشان دادهاند که ورزش تاثیر قابل توجهی بر چندین شاخص خواب دارد، از جمله زمان کل خواب، کاهش خواب REM، افزایش کارایی خواب، کاهش بیداری پس از شروع خواب و بهبود کیفیت خواب گزارش شده توسط خود فرد. با این حال، تغییرات در این معیارها با یکنواختی متفاوتی دیده شده و نتیجهگیریهای کلی تا حد زیادی تحت تاثیر تفاوتها در روشهای مطالعه محدود شدهاند. تا کنون، اثرات فعالیت فیزیکی بر معماری خواب عمدتاً در محیطهای آزمایشگاهی و با استفاده از پولیسومنوگرافی مطالعه شده است. این روش، استاندارد طلایی برای ارزیابی خواب است، زیرا امکان شناسایی دقیق مراحل خواب را با استفاده از الکتروانسفالوگرافی فراهم میکند. با این حال، این رویکرد محدودیتهای مهمی دارد. به دلیل هزینههای بالا و بار کاری پرسنل، مطالعات PSG اغلب خواب فرد را تنها برای یک یا چند شب اندازهگیری میکنند، که این امر توانایی اندازهگیری خواب و تنوع آن را در طول دورههای زمانی طولانیتر محدود میکند. به همین دلیل، این مطالعات اغلب به نمونههای نسبتاً کوچک محدود میشوند. مهمتر از همه، مطالعات آزمایشگاهی نیازمند این هستند که شرکتکنندگان در یک محیط بالینی غیرآشنا و احتمالاً استرسزا بخوابند، بنابراین نمیتوانند خواب را همانطور که در محیطهای خواب طبیعی رخ میدهد، اندازهگیری کنند. بنابراین، مهم است که یافتههای تحقیقاتی مبتنی بر آزمایشگاه را به نمونههای بزرگتری که در مدت زمانهای طولانیتر در محیطهای طبیعی مشاهده میشوند، گسترش دهیم.
روش تحقیق
- استفاده از فناوری پوشیدنی
محققان در این مطالعه از فناوریهای پیشرفته پوشیدنی استفاده کردهاند تا دادههای دقیقی درباره خواب و فعالیت فیزیکی شرکتکنندگان جمعآوری کنند. این دستگاهها، شامل فتوپلتیسموگرافی (برای ثبت نرخ ضربان قلب) و شتابسنجها، به ثبت میزان فعالیت بدنی و مراحل مختلف خواب به صورت روزانه پرداختهاند، در حالی که شرکتکنندگان در محیطهای طبیعی خود به سر میبردند.
- نمونه تحقیق
در این مطالعه، شرکتکنندگان از طریق دعوت عمومی انتخاب شدهاند، با نمونهای از ۸۲ نفر که طی چندین ماه دادههایشان جمعآوری شده است. جمعآوری دادهها به صورت روزانه انجام شده، شامل اطلاعات دقیقی از خواب، فعالیت بدنی، و خلق و خوی شرکتکنندگان.
یافتههای محققان خواب
تأثیر فعالیت فیزیکی بر خواب
این مطالعه نشان داد که فعالیت فیزیکی، چه با شدت پایین و چه با شدت بالا، به طور قابل توجهی بر ساختار خواب تأثیر میگذارد، به طوری که با افزایش خواب NREM و کاهش خواب REM و زمان شروع آن همراه است. در مقابل، رفتارهای کمتحرک الگوی مخالف را نشان دادند.
رابطه بین خواب و خلق و خو
خواب و فعالیت فیزیکی به صورت مستقل و متقابل بر خلق و خو و سلامت روانی تأثیر میگذارند. کاهش نسبت REM به NREM و افزایش زمان شروع REM با بهبود احساس رفاه، افزایش انرژی، کاهش استرس، و بهبود ادراک استراحت در خواب همراه بودهاند.
نتیجهگیری مقاله
مطالعه نشان میدهد که افزایش فعالیت فیزیکی و بهبود کیفیت خواب به طور مستقل و متقابل بر بهبود سلامت جسمانی و روانی تأثیر دارد. این ارتباط نشاندهنده اهمیت توجه به هر دو جنبه برای رسیدن به سطح بالایی از سلامتی و رفاه است.
اهمیت دادن به تعادل مناسب بین خواب و فعالیت فیزیکی برای حفظ و بهبود کیفیت زندگی ضروری است. این مطالعه تأکید میکند که ادغام فعالیتهای فیزیکی در روزمره و بهبود الگوهای خواب میتواند تأثیر قابل توجهی بر سلامت و خوشبختی افراد داشته باشد.
نکاتی برای فعالیت ورزشی موثرتر و سالم تر و اثر آن بر خواب
راهنمایی برای افزایش فعالیت فیزیکی
- ادغام فعالیتهایی مانند پیادهروی، دوچرخهسواری، یا شنا در برنامه روزانه.
- استفاده از پلهها به جای آسانسور.
- انجام تمرینات کوتاه در طول روز برای کاهش دورههای طولانی نشستن.
توصیههایی برای بهبود کیفیت خواب
- رعایت نظم مشخصی در زمانهای خواب و بیداری.
- کاهش استفاده از صفحههای نمایش قبل از خواب.
- ایجاد یک محیط آرام و راحت برای خواب.
متن فوق ترجمه و بازنویسی مقاله ی مجله ی نیچر است که لینک آن در ابتدای مقاله آورده شده بود.